Προστατίτιδα – συμπτώματα και θεραπεία

Η προστατίτιδα είναι μια φλεγμονώδης διαδικασία του ιστού του προστάτη.

Ο προστάτης είναι μέρος του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος. Πρόκειται για μια δομή που βρίσκεται μπροστά από το ορθό και κάτω από την ουροδόχο κύστη και περιβάλλει την ουρήθρα. Επομένως, η φλεγμονή του προστάτη ασκεί πίεση στην ουρήθρα, η οποία στη συνέχεια οδηγεί σε διάφορα προβλήματα με την ούρηση. Η κύρια λειτουργία του προστάτη είναι να παράγει έκκριση (υγρό) που είναι μέρος του σπέρματος και το αραιώνει για να εξασφαλίσει τη φυσιολογική κινητικότητα του σπέρματος.

Η προστατίτιδα είναι η πιο κοινή ασθένεια. Μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά (οξεία) ή σταδιακά και οι εκδηλώσεις του να είναι συνεχείς και μακροχρόνιες (χρόνιες). Η χρόνια μορφή είναι σημαντικά πιο συχνή από την οξεία μορφή.

Παθολογικές παθήσεις του προστάτη, όπως ο καρκίνος ή η καλοήθης υπερπλασία, εντοπίζονται πολύ συχνά σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας. Η ύπουλη διαφορά μεταξύ της προστατίτιδας είναι ότι οι άνδρες όλων των ηλικιών είναι ευαίσθητοι σε αυτήν (συνήθως μεταξύ 30 και 50 ετών).

Οι αιτίες της προστατίτιδας είναι βακτηριακές (μολυσματικές) και μη βακτηριακές (μη μολυσματικές). Η λοιμώδης (βακτηριακή) προστατίτιδα εμφανίζεται συχνότερα σε άνδρες κάτω των 35 ετών. Τις περισσότερες φορές, αυτή η μορφή της νόσου προκαλείται από gram-αρνητικούς οργανισμούς, ειδικά το Enterobacter. (Εντεροβακτηρίδιο), Escherichia coli (Escherichia coli), γρανάζι (Σερράτια), Ψευδομόνας (Ψευδομόνας) και ο Πρωτέας (Πρωτεύς)καθώς και σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις όπως ο γονόκοκκος (Neisseria gonorrhoeae) και τα χλαμύδια (Chlamydia trachomatis) και άλλοι. Πολύ σπάνια, μπορεί να εμφανιστεί προστατίτιδα που οφείλεται στο Mycobacterium tuberculosis (Mycobacterium tuberculosis).

Οι κύριες αιτίες της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας:

1. αυξημένη πίεση προστάτη?
2. μυϊκός πόνος στην περιοχή της πυέλου.
3. συναισθηματικές διαταραχές?
4. Αυτοάνοσα νοσήματα (αντισώματα που παράγονται για την καταπολέμηση λοιμώξεων μερικές φορές επιτίθενται στα κύτταρα του προστάτη για κάποιο λόγο).
5. σωματική δραστηριότητα?
6. άρση βαρών κλπ.

Συμπτώματα προστατίτιδας

Οι τρεις κύριες μορφές φλεγμονής του προστάτη (κατηγορία I, II και III) ενώνονται με την παρουσία των ακόλουθων:

• πόνος στην οσφυϊκή περιοχή?
• αδιαθεσία κατά τη διάρκεια της εντερικής κινητικότητας.
• πόνος στην περιοχή του περινέου ή της πυέλου.
• Διαταραχές στο κατώτερο ουροποιητικό σύστημα.

Το «σύνδρομο πόνου του προστάτη» διαγιγνώσκεται σε ασθενείς που παραπονιούνται για χρόνιο πόνο στον προστάτη χωρίς να έχει διαγνωστεί το μολυσματικό (βακτηριακό) παθογόνο που προκαλεί τη νόσο. Εάν η τυπική σύγχρονη εξέταση δεν αποδείξει ότι ο χρόνιος πόνος προέρχεται από τον προστάτη, ονομάζεται σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (ο όρος χρησιμοποιείται από το 2003).

Τα κύρια συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος σε προστατίτιδα και σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου:

1. συχνή επιθυμία για ούρηση.
2. Δυσκολία στην ούρηση, δηλαδή h. αδύναμο τζετ και την ανάγκη να καταβληθεί προσπάθεια.
3. Πόνος ή αυξημένος πόνος κατά την ούρηση.

Εάν υπάρχει σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου, η ποιότητα ζωής ενός άνδρα μειώνεται σημαντικά, καθώς αυτό το σύνδρομο μερικές φορές οδηγεί σε διάφορες ψυχολογικές και σεξουαλικές διαταραχές:

• αυξημένη κόπωση?
• αίσθημα αδυναμίας?
• στυτική δυσλειτουργία?
• επώδυνη εκσπερμάτιση?
• πόνος μετά το σεξ κλπ.

Παθογένεια προστατίτιδας

Άνδρες που έχουν διαγνωστεί με χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα αναφέρουν διαλείποντα συμπτώματα που αποτριχώνονται και εξασθενούν. Κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης, παρατηρείται πόνος και δυσφορία, συνήθως στη βάση του πέους, γύρω και/ή πάνω από τον πρωκτό, ακριβώς πάνω από το ηβικό οστό ή/και στο κάτω μέρος της πλάτης, που εξαπλώνονται στο πέος και τους όρχεις. Οι κινήσεις του εντέρου γίνονται επίσης επώδυνες. Μερικές φορές εμφανίζονται σημάδια μόλυνσης των κατώτερων τμημάτων του ουροποιητικού συστήματος: πόνος με καύσο και συχνοουρία, συχνή παρόρμηση. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να συγχέονται με αυτά της οξείας βακτηριακής προστατίτιδας, αλλά συνήθως εμφανίζονται ξαφνικά, με ρίγη, πυρετό, αδυναμία, πόνο σε όλο το σώμα, στη μέση και επίσης στα γεννητικά όργανα, συχνή και επώδυνη ούρηση και πόνο κατά την εκσπερμάτιση. Εάν παρατηρήσετε τέτοια συμπτώματα, θα πρέπει να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια.

Στη χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα/σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου, υπάρχει αίσθημα συνεχούς (χρόνιας) ενόχλησης ή πόνου στο κάτω μέρος της πλάτης, κυρίως στη βάση του πέους και γύρω από τον πρωκτό, για τουλάχιστον τρεις μήνες. Παρά τις πολυάριθμες μελέτες, η αιτία αυτού του τύπου χρόνιας προστατίτιδας δεν είναι πλήρως κατανοητή (αναφέραμε τα κύρια σημεία παραπάνω). Οι αισθήσεις του πόνου εντοπίζονται σε ένα «όργανο-στόχο» ή σε πολλά πυελικά όργανα. Τις περισσότερες φορές, ο πόνος στη χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα/σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου εντοπίζεται στον προστάτη (46%).

Ταξινόμηση και στάδια ανάπτυξης της προστατίτιδας

Υπάρχουν τέσσερις κύριες κατηγορίες (τύποι) προστατίτιδας:

1. οξεία βακτηριακή προστατίτιδα (Κατηγορία I).
2. χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα(Κατηγορία II)·
3. χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα/σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (CPPS) (Κατηγορία III), μπορεί να είναι φλεγμονώδες CPPS (Κατηγορία III A) ή μη φλεγμονώδες CPPS (Κατηγορία III B).
4. ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα, ιστολογική προστατίτιδααναγνωρίζεται με βιοψία προστάτη (κατηγορία IV).

Ταξινόμηση του Εθνικού Αμερικανικού Ινστιτούτου Υγείας

Τύπος Ι (οξεία βακτηριακή προστατίτιδα) – οξεία λοίμωξη του προστάτη: Τα συμπτώματα της νόσου εμφανίζονται ξαφνικά. Ρίγη, πυρετός, πόνος σε όλο το σώμα, αδυναμία, πόνος στη μέση και στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, συχνή, επώδυνη ούρηση, πόνος κατά την εκσπερμάτιση. Πιθανά συμπτώματα οξείας βακτηριακής προστατίτιδας μπορεί να περιλαμβάνουν αίμα στα ούρα και/ή στο σπέρμα. Σπάνια δει. Αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με αντιβιοτικά.

Τύπος II (χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα) – χρόνια ή υποτροπιάζουσα λοίμωξη του προστάτη: το ίδιο με την οξεία προστατίτιδα, αλλά τα συμπτώματα εμφανίζονται σταδιακά και είναι λιγότερο έντονα. Μπορεί να απαιτηθούν πολλαπλοί κύκλοι αντιβιοτικής θεραπείας.

Τύπος III (χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα και σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου): Δεν υπάρχουν ενδείξεις μόλυνσης.

Τύπος III Α: η παρουσία λευκοκυττάρων στην εκσπερμάτιση/έκκριση του προστάτη/3. Μερίδα ούρων που συλλέγεται μετά από μασάζ προστάτη.

Τύπος III B: Απουσία λευκοκυττάρων στην εκσπερμάτιση/έκκριση προστάτη/3. Μερίδα ούρων μετά από μασάζ προστάτη. Πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης και στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, συχνή επιθυμία για ούρηση. Δυσκολία στην ούρηση (συχνά τη νύχτα), κάψιμο ή επώδυνη ούρηση και εκσπερμάτωση. Αντιπροσωπεύει περίπου το 90% όλων των περιπτώσεων προστατίτιδας. Δεν υπάρχουν γνωστές αιτίες και δεν υπάρχουν κλινικά αποδεδειγμένες θεραπείες.

Τύπος IV (ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα): Μερικές φορές ο αριθμός των λευκοκυττάρων στο αίμα είναι αυξημένος. Δεν απαιτείται θεραπεία. Εντοπίστηκε κατά τη βιοψία προστάτη.

Επιπλοκές προστατίτιδας

Με φλεγμονώδη βλάβη στον προστάτη, τα γειτονικά όργανα εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία: σπερματοδόχοι, αδένες Cooper, σπερματικά κυστίδια, οπίσθια ουρήθρα. Η μόλυνση μπορεί να εισβάλει στον προστάτη και στα γύρω όργανα ταυτόχρονα.

Φυσαλιδίτιδα - Φλεγμονή των σπερματοδόχων κυστιδίων. Ο πόνος εντοπίζεται στη βουβωνική χώρα και βαθιά στη λεκάνη και ακτινοβολεί στο ιερό οστό. Ο πόνος είναι συνήθως μονόπλευρος επειδή και τα δύο σπερματοδόχα κυστίδια επηρεάζονται σε διαφορετικούς βαθμούς. Η κυστιδίτιδα μπορεί να είναι ασυμπτωματική. Το μόνο παράπονο των ασθενών μπορεί να είναι η παρουσία αίματος στο σπέρμα. Παρατηρείται επίσης περιοδική πυουρία (πύον στα ούρα) και πυοσπερμία (πύον στο σπέρμα).

Οπίσθια ουρηθρίτιδα, κολπίτιδα (φλεγμονή του σπερματικού φυματίου). Με την προστατίτιδα, η λοίμωξη διεισδύει στον σπερματογόνο φυμάτιο, αυτό εξηγείται από την εγγύτητα των αδένων του προστάτη στους απεκκριτικούς πόρους.

Απόστημα προστάτη. Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί που προκαλούν προστατίτιδα μπορούν επίσης να προκαλέσουν απόστημα προστάτη. Αυτή η σοβαρή σηπτική ασθένεια συνοδεύεται από αδυναμία, πυρετό, ρίγη και άφθονη εφίδρωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, παρατηρείται διαταραχή της συνείδησης και παραλήρημα. Ο ασθενής πρέπει να νοσηλευτεί.

Σκλήρυνση του προστάτη. Πρόκειται για μια όψιμη επιπλοκή της προστατίτιδας, η οποία βασίζεται στην αντικατάσταση του προστατικού ιστού από ουλές (εκφύλιση συνδετικού ιστού, δηλ. σκλήρυνση) και προκαλεί συρρίκνωση του αδένα, μικρότερο και πλήρη απώλεια της λειτουργίας του. Τα σκληρωτικά συμπτώματα συνήθως αναπτύσσονται πολύ μετά την έναρξη της φλεγμονώδους διαδικασίας στον προστάτη.

Κύστες προστάτη. Αυτοί οι σχηματισμοί μπορούν να συμβάλλουν στον σχηματισμό λίθων στον προστάτη. Η μόλυνση της κύστης μπορεί να οδηγήσει σε απόστημα προστάτη. Η διάγνωση μιας κύστης προστάτη με χρήση υπερήχων δεν είναι δύσκολη. Μπορούν επίσης να αναγνωριστούν μέσω ψηφιακής εξέτασης του ορθού.

Πέτρες προστάτη. Είναι αρκετά σπάνια. Τα αίτια της νόσου δεν είναι πλήρως κατανοητά, αλλά οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι οφείλονται σε μια μακροχρόνια φλεγμονώδη διαδικασία στον προστάτη. Οι πέτρες μπορεί να είναι μονές ή πολλαπλές και έχουν διάμετρο από 1 έως 4 mm. Σπάνια βρίσκονται μεγάλες πέτρες. Οι πέτρες φράζουν τους αδένες, με αποτέλεσμα η έκκριση σε αυτούς να λιμνάζει, οι αδένες υπερδιαστέλλονται και σχηματίζονται μεμονωμένες κύστεις που μολύνονται. Οι ασθενείς με πέτρες στον προστάτη παλεύουν με συνεχή θαμπό πόνο στην περιοχή του περινέου που εκτείνεται μέχρι τη βάλανο και συχνή παρόρμηση για ούρηση που γίνεται δύσκολη και επώδυνη.

Στυτική δυσλειτουργία. Αυτή η διαταραχή είναι ιδιαίτερα επώδυνη για τους άνδρες.

Διάγνωση προστατίτιδας

Η εμφάνιση των πρώτων σημείων φλεγμονής του προστάτη απαιτεί άμεση διαβούλευση με γιατρό. Ο ουρολόγος θα αποκλείσει πολλές ασθένειες με παρόμοιες εκδηλώσεις και θα καθορίσει σε ποια κατηγορία (τύπο) ανήκει η νόσος. Πριν από την επιλογή της θεραπείας, ο ειδικός θα πραγματοποιήσει τις απαραίτητες εξετάσεις και θα σας προτείνει να πραγματοποιήσει μια εξέταση αξιολόγησης.

Η εξέταση περιλαμβάνει:

1. ψηφιακή ορθική εξέταση του αδένα για να προσδιοριστεί η έκταση της διεύρυνσης του προστάτη και η συνοχή του.
2. Αναλύσεις έκκρισης προστάτη, ούρων και/ή εκσπερμάτισης.
3. ανίχνευση λοίμωξης του ουρογεννητικού συστήματος.
4. Υπερηχογραφική εξέταση του ουροποιητικού συστήματος (νεφρά, προστάτης, ουροδόχος κύστη με προσδιορισμό υπολειμμάτων ούρων).
5. Ουροδυναμική μελέτη.

Μόλις ο γιατρός εντοπίσει την ύποπτη αιτία της νόσου, θα συστήσει θεραπεία.

Πρέπει να θυμόμαστε ότι οι τυπικές μέθοδοι μπορούν να ανιχνεύσουν μόλυνση, η οποία τελικά οδηγεί σε προστατίτιδα, μόνο στο 5-10% των περιπτώσεων.

Θεραπεία της προστατίτιδας

Τα αντιβιοτικά παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη θεραπεία παθολογιών. Οι σύγχρονες θεραπείες είναι συνήθως αποτελεσματικές, αν και τα συμπτώματα μπορεί μερικές φορές να επανεμφανιστούν. Ποιο αντιβακτηριακό φάρμακο θα επιλέξει ο γιατρός εξαρτάται από το ποια βακτήρια προκάλεσαν την ασθένεια. Για τους περισσότερους άνδρες που έχουν διαγνωστεί με προστατίτιδα, ο ουρολόγος συνταγογραφεί από του στόματος αντιβακτηριακά φάρμακα που πρέπει να λαμβάνονται για μια περίοδο τεσσάρων έως έξι εβδομάδων. Η χρόνια ή υποτροπιάζουσα προστατίτιδα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να εξαφανιστεί. Εάν τα συμπτώματα είναι σοβαρά, μπορεί να απαιτηθεί νοσηλεία και μπορεί να συνταγογραφηθεί θεραπεία με ενδοφλέβια αντιβιοτικά. Αυτό συμβαίνει συνήθως με τη διάγνωση της «οξείας βακτηριακής προστατίτιδας». Εάν παραπονιέστε κυρίως για δυσκολία στην ούρηση, ο γιατρός σας θα σας συνταγογραφήσει άλφα αποκλειστές. Αυτά τα φάρμακα διευκολύνουν την ούρηση και χαλαρώνουν τους μύες του προστάτη και της ουροδόχου κύστης. Σε ορισμένους ασθενείς συνταγογραφούνται φάρμακα που μειώνουν τις ορμόνες που μπορούν να βοηθήσουν στη συρρίκνωση του αδένα και στην ανακούφιση από τη δυσφορία. Τα μυοχαλαρωτικά μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου που προκαλείται από έναν πρησμένο προστάτη που ασκεί πίεση στους γύρω μύες. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στον πόνο.

Με χρόνια προστατίτιδα των κατηγοριών II, III A και III B, μπορείτε επιπλέον να χρησιμοποιήσετε φυσιοθεραπευτικές μεθόδους:

• μασάζ προστάτη?
• θεραπεία λέιζερ?
• υπερθερμία μικροκυμάτων και θερμοθεραπεία.
• ηλεκτρική διέγερση με διαμορφωμένα ρεύματα χρησιμοποιώντας ηλεκτρόδια δέρματος ή ορθού κ.λπ.

Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια αυτών των μεθόδων θεραπείας ακόμη μελετώνται.

Η θεραπεία του συνδρόμου χρόνιου πυελικού πόνου απαιτεί ξεχωριστή εξέταση.

Η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα (κατηγορία IV) δεν απαιτεί θεραπεία, εκτός εάν ο ασθενής σχεδιάζει να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση προστάτη. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής λαμβάνει προφυλακτική αντιβιοτική θεραπεία.

Πρόβλεψη. Πρόληψη

Δυστυχώς, δεν είναι όλοι οι άνδρες που έχουν διαγνωστεί με προστατίτιδα σε θέση να προσδιορίσουν την αιτία της πάθησης, αλλά μπορούν να λάβουν μια σειρά μέτρων για να μειώσουν την πιθανότητα εμφάνισης προστατίτιδας. Τα ίδια βήματα μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο των υπαρχόντων συμπτωμάτων:

1. Μείνετε ενυδατωμένοι. Η κατανάλωση άφθονων υγρών οδηγεί σε συχνή ούρηση και ως εκ τούτου προωθεί τη διαφυγή μολυσματικών παραγόντων από το προστατικό τμήμα της ουρήθρας.
2. Αδειάζετε την κύστη σας τακτικά.
3. Αποφύγετε τον ερεθισμό της ουρήθρας. Περιορίστε την κατανάλωση καφεΐνης, πικάντικων τροφών και αλκοόλ.
4. Μειώστε την πίεση στον προστάτη. Οι άνδρες που κάνουν συχνά ποδήλατο θα πρέπει να χρησιμοποιούν σπαστό κάθισμα για να μειώσουν την πίεση στην περιοχή του προστάτη.
5. Παραμείνετε σεξουαλικά ενεργοί.

Είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσετε τη θεραπεία μόλις παρατηρήσετε συμπτώματα.